کاربرد دارویی مواد شیمیایی

    کاربرد دارویی مواد شیمیایی

کاربرد دارویی مواد شیمیایی

در صنعت داروسازی از مواد شیمیایی استفاده می‌شود در زیر به بعضی از موادی که برایمان آشنا هستند اشاره شده است:

آب اکسیژنه (هیدروژن پراکسید):

 این ماده جهت تمیز کردن زخمها، ضدعفونی سطوح، جدا کردن پانسمان چسبیده به زخم، دهان شویه و خوشبو کننده ی دهان، جهت خارج کردن ترشحات گوش و شستشوی گوش خارجی کاربرد دارد.

آلومینیم استات:

 جهت درمان امراض قارچی پوست (کچلی و کاندیدیاز) و همچنین گزش حشرات و نباتات به کار می رود.

بنزوییک اسید (جوهر حسن لبه): 

به عنوان نگهدارنده در مواد غذایی و نوشیدنی ها ونیز جلوگیری از رشد میکروب ها و رفع امراض قارچی پوست (کچلی و کاندیدیاز).

تارتاریک اسید (جوهر درد):

 جهت جوشان کردن قرص ها و گرانول ها به کار می رود.

روی اکسید (توتیا): 

جهت درمان تب خال دهانی، در کرم های ضد آفتاب، جهت درمان هموروئید داخلی و خارجی، ضدعفونی، سوختگی، ضد خارش بوده و جهت رفع گزش حشرات و نباتات و نیز ضد نور و کک و مک و زیادی رنگدانه به کار می رود.

سدیم هیدروژن کربنات (جوش شیرین):

 جهت درمان اسهال، ضد سنگ های اوراتی و سیستئینی، جهت درمان زخم معده و دوازدهه، جهت کاهش اسید معده و ضد استفراغ بوده و جهت احیای قلبی – ریوی، شوک و پیشگیری، درمان ترمبوزعروقی، عمقی و آمبولی به کار می رود. همچنین در کم خونی همولیتیک، درمان نقرس و زیادی اوریک اسید خون، رفع مسمومیت با بار بیتوریک ها و سالیسیلات ها، رفع مسمومیت با الکل چوب (متانول) و اسیدهای ضعیف به کار می رود.

پتاسیم پرمنگنات: 

جهت درمان اگزما، امراض قارچی و میکروبی پوست (کچلی و کاندیدیاز)، شستشوی زخم ها و ضدعفونی سطوح، غرغره عفونت های قارچی و میکروبی پوست، شستشوی مثانه و سوند مثانه، دهان شویه و خوشبو کننده دهان (محلول 1 در4000) جهت رفع مسمومیت با آلکالوئید ها و همچنین تحریک استفراغ (در سموم خورده شده) و ضد خونریزی سطحی به کار می رود.

باریم سولفات: 

در تشخیص پزشکی به کمک اشعه ایکس، جهت رادیو گرافی معده و روده های باریک و کلون به کار می رود.

سدیم تیوسولفات: 

جهت رفع امراض قارچی پوست، رفع مسمومیت با سیانیدها (بعد از تزریق وریدی سدیم نیتریت) و رفع مسمومیت با آرسنیک به کار می رود.

دی نیتروکلروبنزن: 

جهت درمان طاسی منطقه ای (محرک رشد مو است) و نیز جهت رفع زگیل، پینه و میخچه کاربرد دارد.

روی سولفات: 

جهت درمان شوره ی سر و کک و مک و حفظ رنگ موهای بور و خرمایی، جهت درمان زوال عقل سالمندان و نیز درمان آکنه و لگاریس التیام زخم به کار می رود.

فرمالدئید: 

جهت رفع زگیل، پینه و میخچه، کشتن اسکولکس ها در کیست هیداتیک، جهت ضدعفونی لوازم و اطاق عمل، رفع تعریق زیاد و زگیل کف پا و نگهداری بافت بیوپسی به کار می رود.

فنل:

 این ماده بی حس کننده، ضد عفونی کننده و عصب کش دندان بوده و جهت دندان شویه و خوش بو کردن دهان به کار می رود.

نقره نیترات:

 جهت درمان زگیل، پینه و میخچه، ضدعفونی سوختگی، جلوگیری از خون ریزی بینی و نیز ضد خونریزی سطحی است.

آلومینیم هیدروکسید: 

جهت درمان اسهال مرمن، رفع زیادی اسید معده، ضد سنگهای فسفاته ادراری، درمان زخم معده و دوازدهه، ضد استفراغ و ... به کار می رود.

توجه داشته باشید که برخی از این مواد (مخصوصا در غلظت بالا) میتواند کشنده باشد. و برای مصارف درمانی هرکدام از این مواد غلظت، مقدار مصرف و نوع مصرف خاص خود را دارد.